31 lipca 2025

Misja, nie tylko zawód – 8 lat nauczania na Preply

 

                                                    Mirosław Antoni Glazik


Imię i nazwisko: Mirosław Antoni Glazik
Lokalizacja: Kowal / Włocławek, Polska
Języki nauczania: Polski jako obcy, historia, religia, WOS
Na Preply od: września 2016 roku

Opis historii:

Moją misją od zawsze było nauczanie z szacunkiem dla osoby ucznia, jego historii, języka i pragnienia rozwoju. Od 2016 roku na Preply przeprowadziłem ponad 8700 lekcji, pracując z uczniami z ponad 20 krajów – od USA i Kanady, przez Ukrainę, Wielką Brytanię, Izrael, po Niemcy i Włochy. Pomogłem wielu z nich zdobyć Kartę Polaka, zdać egzaminy certyfikatowe i poczuć, że język polski może stać się dla nich przestrzenią domową i duchową.

Preply umożliwiło mi rozwinąć warsztat metodyczny, stworzyć autorskie programy, a także docierać do ludzi tam, gdzie nie sięga szkolna tablica – do domów, emigracyjnych salonów i pokoi studentów w wielu strefach czasowych. Wierze, że nauczanie przez Internet może być nie tylko efektywne, ale i głębokie.

Moim marzeniem jest dalej łączyć ludzi poprzez język, wiarę i kulturę – i pokazywać, że nauczanie to nie tylko zawód. To powołanie.

Propozycja tagów: #PreplyTutorStory #PolishLanguage #Loyalty #TeachingWithPurpose #8YearsOnPreply

🧭 Chcesz zrozumieć więcej? Poznać przeszłość i zrozumieć teraźniejszość, by przewidywać przyszłość?

  Zapraszam na lekcje: języka polskiego, historii, wiedzy o społeczeństwie, religii, geopolityki oraz pisania twórczego, prowadzone przeze mnie – Mirosława Antoniego Glazika, nauczyciela i pisarza.


Spotkajmy się online
– przez Skype, Teams lub inny komunikator.
📩 Skontaktuj się: mirglazik@wp.pl lub przez blog Głos Kowala i Okolicy.

 


25 lipca 2025

🛑 Czy premier Tusk właśnie zgodził się na udział Polski w wojnie w 2027 roku?

 


    25 lipca 2025 roku premier Donald Tusk opublikował nagranie po spotkaniu z generałem Alexusem Grynkewichem – dowódcą sił NATO w Europie. W krótkim komunikacie padły znamienne słowa: „Polska musi być gotowa na każdy scenariusz”. Eksperci amerykańscy twierdzą, że Rosja będzie gotowa do konfrontacji z Europą już w 2027 roku. Czy to oznacza, że Polska, jako wschodni bastion NATO, już dziś przygotowuje się do udziału w wojnie?

    Choć premier unikał słowa „wojna”, to jego słowa o uzbrojeniu, gotowości i współpracy wywiadowczej z USA i Wielką Brytanią brzmią jednoznacznie: Polska wchodzi w czas militarnego przesilenia.

    Gdzie w tym wszystkim miejsce dla pokoju? Czy jesteśmy tylko wykonawcą amerykańskich rozkazów? A może jest inna droga – droga suwerenności, obrony rodziny i pokoju bez zgody na nową hekatombę? Czas na rozmowę – poważną, odpowiedzialną i suwerenną.

📝 M.A.G., Głos Kowala i Okolicy
📌 [Link do źródła: https://wyborcza.pl/7,75398,32129682,tusk-po-spotkaniu-z-europejskim-szefem-sil-nato-mowi-o.html: Gazeta Wyborcza, 25.07.2025]


🎙️ Zapowiedź nagrania na YouTube:

Tytuł filmu:
📢 Wojna 2027? Premier Tusk i NATO przygotowują Polskę na konflikt z Rosją – komentarz M.A.G.

Miniaturka:
– z jednej strony Tusk i generał NATO, z drugiej – napis: „Polska ma być gotowa – ale na co?”

 Opis filmu: 

Czy premier Tusk zgodził się na udział Polski w wojnie z Rosją? Co naprawdę wynika z jego słów i spotkania z generałem NATO? Czy to nasza decyzja, czy narzucona strategia? Odpowiadam jako obywatel, nauczyciel i Przywódca Duchowy Narodu i Społeczeństwa Polskiego. Zapraszam do refleksji i rozmowy.
#Tusk #NATO #wojna2027 #Rosja #Polska #MAGRozmawia

Pytanie od Czytelnika mojego blogu:

To pytanie – „Czy premier Tusk właśnie zgodził się na udział Polski w wojnie w 2027 roku?” – jest zasadne i niepokojąco aktualne po lekturze artykułu z „Gazety Wyborczej” (25.07.2025) i obejrzeniu nagrania premiera.

Odpowiedź brzmi: formalnie – nie, praktycznie – tak.

🔍 Dlaczego? Oto najważniejsze fakty:

  1. Tusk nie ogłosił decyzji o przystąpieniu do wojny, ale:

    • przyjął strategię bezpieczeństwa, która zakłada realne przygotowania na konflikt;

    • zaakceptował ekspertyzy amerykańskie o możliwej gotowości Rosji do wojny w 2027 roku;

    • podpisał umowy z USA na 4 mld dolarów na zbrojenia;

    • zapowiedział dalsze decyzje „z myślą o bezpieczeństwie wewnętrznym”.

  2. Słowa kluczowe Tuska:

    „Polska musi być gotowa”,
    „na każdy scenariusz”,
    „bezpieczeństwo rodziny i państwa” –
    brzmią jak kod polityczny przygotowujący opinię publiczną na wojnę „obronną”, która de facto może być częścią szerszego konfliktu Zachodu z Rosją i Chinami.

  3. Gen. Grynkewich, szef sił NATO w Europie, powiedział wprost:

    „Będziemy potrzebować każdej sztuki uzbrojenia, sprzętu i amunicji”.
    To oznacza gotowość do wojny na dużą skalę – a Polska ma być głównym logistycznym i strategicznym punktem sojuszu.

  4. Polityczny i medialny klimat jest sprzyjający dla „wojennej zgody”:

    • brak debaty publicznej nad alternatywami,

    • naciski USA i NATO,

    • retoryka strachu: „musimy się zbroić, bo Rosja zaatakuje”.


🛡️ Wnioski:

  • Nie ogłoszono jeszcze wojny, ale Polska została postawiona na ścieżce militarnego zaangażowania.

  • Premier Tusk, zamiast pytać społeczeństwo, działa na podstawie ustaleń z generałami i wywiadem.

  • To jest zgoda polityczna bez konsultacji narodowej – a może być tragiczna w skutkach, jeśli nie zostanie zatrzymana przez obywatelski sprzeciw.

     

    Zaproszenie do mojej Akademii, czyli do Akademia Glazika:

    🧭 Chcesz zrozumieć więcej?
    Zapraszam na lekcje wiedzy o społeczeństwie i geopolityki prowadzone przeze mnie – Mirosława Antoniego Glazika 
    nauczyciela i pisarza. Spotkajmy się online – przez Skype, Teams lub inny komunikator!
    📩 Skontaktuj się: mirglazik@wp.pl lub przez blog Głos Kowala i Okolicy.

     

 

21 lipca 2025

Poranne rozważanie biblijne i liturgiczne na 21 lipca 2025 r. – Dzień Powszedni (poniedziałek)

 

                                        Mirek Glazik w Kowalu. Foto nr 2 20 07 2025

Pierwsze czytanie

Wj 14, 5-9. 10-18

Czytanie z Księgi Wyjścia

Gdy doniesiono królowi egipskiemu o ucieczce ludu, zmieniło się usposobienie faraona i jego sług względem niego i rzekli: «Cóż uczyniliśmy, pozwalając Izraelowi porzucić u nas służbę?» Rozkazał wówczas faraon zaprzęgać swoje rydwany i zabrał ludzi swoich z sobą. Wziął sześćset rydwanów wyborowych oraz wszystkie inne rydwany egipskie, a na każdym z nich byli dzielni wojownicy.

Pan uczynił upartym serce faraona, króla egipskiego, który urządził pościg za Izraelitami. Ci jednak wyszli swobodnie. Egipcjanie więc ścigali ich i dopędzili obozujących nad morzem.

A gdy się przybliżył faraon, Izraelici podnieśli oczy i ujrzawszy, że Egipcjanie ciągną za nimi, ogromnie się przerazili. Izraelici podnieśli głośne wołanie do Pana. Rzekli do Mojżesza: «Czyż brakowało grobów w Egipcie, że nas tu przyprowadziłeś, abyśmy pomarli na pustyni? Cóż uczyniłeś nam przez to, że wyprowadziłeś nas z Egiptu? Czyż nie mówiliśmy ci wyraźnie w Egipcie: Zostaw nas w spokoju, chcemy służyć Egipcjanom? Lepiej bowiem nam było służyć im, niż umierać na tej pustyni».

Mojżesz odpowiedział ludowi: «Nie bójcie się! Pozostańcie na swoim miejscu, a zobaczycie zbawienie od Pana, jakie zgotuje nam dzisiaj. Egipcjan bowiem, których widzicie teraz, nie będziecie już nigdy oglądać. Pan będzie walczył za was, a wy pozostaniecie spokojni».

Pan rzekł do Mojżesza: «Czemu głośno wołasz do Mnie? Powiedz Izraelitom, niech ruszają w drogę. Ty zaś podnieś swą laskę i wyciągnij rękę nad morze, i rozdziel je na dwoje, a wejdą Izraelici w środek morza na suchą ziemię. Ja natomiast uczynię upartymi serca Egipcjan, tak że pójdą za nimi. Wtedy okażę moją potęgę wobec faraona, całego wojska jego, rydwanów i wszystkich jego jeźdźców. A gdy okażę moją potęgę wobec faraona, jego rydwanów i jeźdźców, wtedy poznają Egipcjanie, że Ja jestem Pan».

Psalm responsoryjny

Wj 15, 1-2. 3-4. 5-6

Wj 15, 1b-2c. 3-4. 5-6 (R.: por. 1bc)

Śpiewajmy Panu, który moc okazał

Zaśpiewam na cześć Pana, który okrył się sławą, *
gdy konia i jeźdźca pogrążył w morskiej toni.
Pan jest moją mocą i źródłem męstwa, †
Jemu zawdzięczam moje ocalenie. *
On Bogiem moim, uwielbiać Go będę.

Śpiewajmy Panu, który moc okazał

Pan, wojownik potężny, *
«Ten, który jest», brzmi Jego imię.
Rzucił w morze rydwany faraona i wojsko jego, *
wybrani wodzowie legli w Morzu Czerwonym.

Śpiewajmy Panu, który moc okazał

Przepaści ich ogarnęły, *
jak głaz runęli w głębinę.
Uwielbiona jest potęga prawicy Twej, Panie, *
prawica Twa, o Panie, starła nieprzyjaciół.

Śpiewajmy Panu, który moc okazał

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Ps 95 (94), 8a. 7d

Alleluja, alleluja, alleluja

Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Mt 12, 38-42

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Niektórzy z uczonych w Piśmie i faryzeuszów rzekli do Jezusa: «Nauczycielu, chcielibyśmy zobaczyć jakiś znak od Ciebie». Lecz On im odpowiedział:

«Plemię przewrotne i wiarołomne żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku proroka Jonasza. Albowiem jak Jonasz był trzy dni i trzy noce we wnętrznościach wielkiej ryby, tak Syn Człowieczy będzie trzy dni i trzy noce w łonie ziemi.

Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je, ponieważ oni wskutek nawoływania Jonasza się nawrócili; a oto tu jest coś więcej niż Jonasz.

Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw temu plemieniu i potępi je; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon»

 

Pierwsze czytanie

Poranne rozważanie biblijne i liturgiczne na 21 lipca 2025 r.

Dzień Powszedni (poniedziałek)
Wspomnienie dowolne: św. Wawrzyńca z Brindisi, prezbitera i doktora Kościoła
lub: św. Apolinarego, biskupa i męczennika
Rok liturgiczny C/I


1. Jutrznia – modlitwa poranna Kościoła

Psalmodyczna część Jutrzni ukazuje Boga jako Zbawiciela i Obronę Ludu. Tematyka zbawcza, szczególnie silna w psalmach i kantykach poniedziałkowych, współbrzmi z pierwszym czytaniem: Bóg sam walczy za swój lud (Wj 14). W modlitwie porannej nie chodzi tylko o modlitwę indywidualną, ale o wspólne wyznanie: „Śpiewajmy Panu, który moc okazał” – to refren responsorium, który jednoczy modlących się w całym Kościele.


2. Pierwsze czytanie (Wj 14, 5-9.10-18): Pan będzie walczył za was

To fragment o fundamentalnym znaczeniu w historii zbawienia. Po wyjściu z Egiptu lud izraelski staje w sytuacji bez wyjścia: przed nim morze, za nim faraon z rydwanami. Serce Egipcjan jest „zatwardziałe” – to echo biblijnej idei o wolnej woli człowieka, który może zamknąć się na łaskę.

Mojżesz, jako pośrednik, uspokaja lud: nie wy swoją mocą, ale Pan sam dokona wybawienia. Bóg nie oczekuje bezczynności, ale wiary i gotowości: „Powiedz Izraelitom, niech ruszają w drogę”. Jest to wezwanie do odwagi i działania z wiarą, nawet gdy po ludzku wydaje się to niemożliwe.

Komentarz księdza:

W dzisiejszym czytaniu z Księgi Wyjścia mamy obraz Boga jako potężnego Obrońcy, ale też jako Wychowawcy. Bóg nie robi wszystkiego za człowieka – oczekuje, że lud podejmie wysiłek. Cud – rozdzielenie morza – przychodzi, gdy Izraelici już ruszają. Także dziś – bez naszego kroku wiary nie doświadczymy mocy Pana.

3. Psalm responsoryjny (Wj 15, 1-6)

Psalm Mojżesza to hymn uwielbienia po przejściu przez Morze Czerwone. Śpiew ten staje się modlitwą pokoleń: Bóg jako wojownik potężny, który wybawia uciśnionych i miażdży pychę możnych.

Warto zauważyć, że to pierwszy hymn wspólnoty Kościoła – liturgia chwali Pana nie tylko za to, co czynił w przeszłości, ale jako działającego dziś.


4. Ewangelia (Mt 12, 38-42): Znak Jonasza

Jezus staje wobec uczonych w Piśmie, którzy chcą widzialnego znaku. On jednak odpowiada, że nie będzie „spektakularnych cudów” dla niewiary. Daje tylko „znak Jonasza” – czyli zapowiedź swojej męki, śmierci i zmartwychwstania.

To, co najważniejsze, wydarzy się „w ukryciu” – jak trzy dni Jonasza we wnętrzu ryby, tak trzy dni Jezusa w grobie. Dopiero wiara odsłania sens tego znaku.

Komentarz księdza:

W świecie, który domaga się ciągłych dowodów, Jezus mówi: wystarczy jeden znak – Jego Krzyż. Nie potrzeba nowych cudów, ale serca, które potrafi rozpoznać Boga ukrytego w codzienności. Królowa z Południa i mieszkańcy Niniwy usłyszeli mniej niż my – a uwierzyli. Czy nasze serca są bardziej zatwardziałe niż ich?

5. Medytacja poranna i wezwanie do działania

Dzisiejsze słowo Boże ukazuje kontrast: serce zatwardziałe (faraona, faryzeuszów) i serce otwarte (Mojżesza, ludu, Jonasza, Królowej z Południa). Ostatecznie, to nie wiedza ani potęga decydują o spotkaniu z Bogiem – ale serce gotowe słuchać i pójść.

Zachęta na dziś:

  • Nie domagaj się „dowodów od Boga”, ale wsłuchaj się w Jego głos – przez modlitwę, Słowo, sumienie.

  • Uczyń choć jeden krok wiary – może będzie nim wybaczenie, modlitwa za wroga, odwiedzenie chorego, jałmużna.

  • Podziękuj Bogu za to, że walczy za ciebie – nawet wtedy, gdy tego nie widzisz.

Modlitwa końcowa:

Panie, prowadź mnie przez moje codzienne Morze Czerwone. Kiedy nie wiem, gdzie iść, bądź moim Mojżeszem. Kiedy boję się przyszłości, bądź moim światłem. Daj mi rozpoznać w Tobie jedyny znak, który zbawia – Krzyż i Zmartwychwstanie. Amen.


20 lipca 2025

Zamiast Pasji – popaprańcy. O kinie, które nie buduje - Mel Gibson i kino, które ma sens. ... czyli istota popkultury

 
Mirosław Antoni Glazik

Blog: Gawęda jak nasze psy i koty


    Są tacy ludzie, którzy robią filmy, a są tacy, którzy robią ślad po filmie. Mel Gibson z pewnością należy do tych pierwszych. Ilekroć oglądam Pasję, czuję, że uczestniczę w czymś, co przekracza kino, co staje się liturgią obrazu. Dla mnie to film absolutny. Może dlatego, że jestem człowiekiem wiary. Może dlatego, że wiem, że nie wystarczy pokazać cierpienie Jezusa, trzeba jeszcze oddać prawdę – a tej Gibson nie oszczędza.

    Dlatego też z uwagą przeczytałem najnowszy wpis Gabriela Maciejewskiego (Coryllusa) pt. "Obywatelu Gibsonie, Melu... czyli istota popkultury". Autor z typową dla siebie ironią opisuje groteskę polskiego środowiska filmowego, marzenia o tym, żeby sprowadzić Gibsona do Polski, żeby zrobił film o odsieczy wiedeńskiej, żeby nasza historia stała się dziełem sztuki, a nie tylko wspomnieniem w szkolnym podręczniku.

    Maciejewski pisze: "Człowiek ogląda filmy Mela i czuje się lepszy, bogatszy wewnętrznie, nawet jeśli coś mu się tam nie podoba". I trudno się z tym nie zgodzić. Waleczne serce, Patriota, Apocalypto – wszystkie te filmy mają jedno wspólne: istnieje wartość, dla której warto zginąć, istnieje droga, której nie można porzucić.

    A co mamy w Polsce? Produkcje "o sobie": neurotyczni scenarzyści, narcystyczni aktorzy, reżyserzy, którzy mylą sztukę z terapią. Jak pisze Coryllus: "Polskie filmy mają zadowalać przede wszystkim tych, którzy się za ich wytworzenie zabrali". Dlatego mamy filmy o popaprańcach, lekomankach i policjantach. I o żydach – bo bez żydowskiego wątku, jak twierdzi autor, nie da się w Polsce nakręcić filmu.

    Tymczasem Mel Gibson nie bawi się w aluzje. On wierzy w to, co pokazuje. Nie jest tylko reżyserem. Jest wyznawcą. W Pasji nie chodzi o efekty, ale o prawdę. W Walecznym sercu nie chodzi o patriotyzm, ale o godność. W Patriocie nie chodzi o flagę, ale o rodzinę. To są filmy, do których się wraca. Po których się myśli. I które formują.

    Polscy filmowcy tego nie rozumieją. Bo nie mają warsztatu, ale mają dotacje. Nie mają idei, ale mają układy. Nie mają misji, ale mają przymus opowiadania o sobie. Jak zauważa Maciejewski, nawet "kawału nie potrafią opowiedzieć".

    A przecież istotą popkultury nie jest być popularnym. Jest być nośnym. Przenosić emocje i wartości. Gibson to rozumie. Polacy – niekoniecznie.

    Więc może pora się uczyć od najlepszych, zamiast udawać, że jesteśmy nimi sami? Może pora wrócić do źródeł? Do prawdziwych historii. Do wiary, honoru i ducha.

    Może pora, by wreszcie ktoś zrobił w Polsce film, który poruszy sumienie, a nie tylko kabaret.

    Czekam na to. A do tego czasu – wracam do Pasji. Dziś wieczorem znów ją obejrzę.

M.A.G.


Poranne rozważanie biblijne z Jutrznią i Liturgią Słowa - niedziela, 20 lipca 2025 | XVI Tydzień Zwykły

 

                                Mirek Glazik w Kowalu. Foto nr 1 20 07 2025

Pierwsze czytanie

Rdz 18, 1-10a

Czytanie z Księgi Rodzaju

Pan ukazał się Abrahamowi pod dębami Mamre, gdy ten siedział u wejścia do namiotu w najgorętszej porze dnia. Abraham, spojrzawszy, dostrzegł trzech ludzi naprzeciw siebie. Ujrzawszy ich, podążył od wejścia do namiotu na ich spotkanie.

A oddawszy im pokłon do ziemi, rzekł: «O Panie, jeśli darzysz mnie życzliwością, racz nie omijać Twego sługi! Przyniosę trochę wody, wy zaś raczcie obmyć sobie nogi, a potem odpocznijcie pod drzewami. Ja zaś pójdę wziąć nieco chleba, abyście się pokrzepili, zanim pójdziecie dalej, skoro przechodzicie koło sługi waszego». A oni mu rzekli: «Uczyń tak, jak powiedziałeś».

Abraham poszedł więc śpiesznie do namiotu Sary i rzekł: «Prędko zaczyń ciasto z trzech miar najczystszej mąki i zrób podpłomyki». Potem Abraham podążył do trzody i wybrawszy tłuste i piękne cielę, dał je słudze, aby ten szybko je przyrządził. Po czym, wziąwszy twaróg, mleko i przyrządzone cielę, postawił przed nimi, a gdy oni jedli, stał przed nimi pod drzewem.

Zapytali go: «Gdzie jest twoja żona, Sara?» – Odpowiedział im: «W tym oto namiocie».

Rzekł mu jeden z nich: «O tej porze za rok znów wrócę do ciebie, twoja zaś żona, Sara, będzie miała wtedy syna».

Psalm responsoryjny

Ps 15

Ps 15 (14), 1b-3a. 3b-4ab. 4c-5 (R.: por. 1b)

Prawy zamieszka w domu Twoim, Panie.

Kto zamieszka na Twej górze świętej? *
Ten, kto postępuje nienagannie, działa sprawiedliwie
i mówi prawdę w swym sercu, *
kto swym językiem oszczerstw nie głosi.

Prawy zamieszka w domu Twoim, Panie.

Kto nie czyni bliźniemu nic złego, *
nie ubliża swoim sąsiadom,
kto za godnego wzgardy uważa złoczyńcę, *
ale szanuje tego, kto się boi Pana.

Prawy zamieszka w domu Twoim, Panie.

Kto dotrzyma przysięgi dla siebie niekorzystnej, *
kto nie daje swych pieniędzy na lichwę
i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. *
Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje.

Prawy zamieszka w domu Twoim, Panie.

Drugie czytanie

Kol 1, 24-28

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia:

Teraz raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony dopełniam niedostatki udręk Chrystusa w moim ciele dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół. Jego sługą stałem się z powodu zleconego mi wobec was Bożego włodarstwa: mam wypełnić posłannictwo głoszenia słowa Bożego.

Tajemnica ta, ukryta od wieków i pokoleń, została teraz objawiona Jego świętym, którym Bóg zechciał oznajmić, jakie jest bogactwo chwały tej tajemnicy pośród pogan. Jest nią Chrystus pośród was – nadzieja chwały. Jego to głosimy, upominając każdego człowieka i ucząc każdego człowieka z całą mądrością, aby każdego człowieka przedstawić jako doskonałego w Chrystusie.

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Łk 8, 15


Alleluja, Alleluja, Alleluja

Błogosławieni, którzy w sercu dobrym i szlachetnym zatrzymują słowo Boże
i wydają owoc dzięki swojej wytrwałości.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Ewangelia

Łk 10, 38-42

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go w swoim domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa.

Marta zaś uwijała się około rozmaitych posług. A stanąwszy przy Nim, rzekła: «Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».

A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».

Poranne rozważanie biblijne z Jutrznią i Liturgią Słowa - niedziela, 20 lipca 2025 | XVI Tydzień Zwykły

1. Wprowadzenie do modlitwy porannej (Jutrznia)

    W tej niedzieli poranek rozbrzmiewa słowami zaproszenia do spotkania z Bogiem – w Słowie, w modlitwie, w liturgii i w drugim człowieku. Zbieramy się jako lud wędrujący przez dzieje, aby zatrzymać się na chwilę pod dębami Mamre, w domu Marty i Marii, w kościele, w sercu.

2. Pierwsze czytanie (Rdz 18, 1-10a)

    Historia spotkania Abrahama z trzema nieznajomymi pokazuje duchową postawę gościnności. Abraham nie waha się, lecz z oddaniem i pośpiechem troszczy się o potrzeby przybyszów. Ten ludzki gest zostaje pobłogosławiony proroctwem: Sara będzie miała syna.

    To fragment ukazujący Boga jako Tego, który objawia się w gościu. Kościół uczy nas, że każde spotkanie z drugim człowiekiem może być okazją do spotkania z Bogiem.

3. Psalm responsoryjny (Ps 15)

    Psalm ten ukazuje obraz człowieka prawego – kogoś, kto może "zamieszkać na Świętej górze Pana". To ten, kto:

  • postępuje nienagannie,

  • nie szkodzi bliźnemu,

  • nie ulega lichwie czy korupcji.

Liturgia przypomina nam, że gościnność, uczciwość i pokora to warunki trwałej obecności Boga w naszym życiu.

4. Drugie czytanie (Kol 1, 24-28)

    Paweł Apostoł przedstawia tajemnicę chrześcijańskiego życia: "Chrystus pośród was – nadzieja chwały". Cierpienia Pawła nie są bezużyteczne – dopełnia on własnym ciałem udręk Chrystusa dla dobra Kościoła. To głęboka prawda o sensie cierpienia przeżywanego w zjednoczeniu z Panem.

5. Ewangelia (łk 10, 38-42)

To słynna scena z Martą i Marią. Marta pracuje, troszczy się, zabiega o gościa. Maria siada u stóp Pana i słucha Jego słowa. Jezus nie gani Marty za aktywność, lecz wskazuje na proporcje i priorytety: "Maria obrała najlepsza część, której nie będzie pozbawiona".

To przypomnienie, że codzienna aktywność nie może zdominować czasu słuchania Boga. Modlitwa nie może być jedynie dodatkiem do życia – powinna być jego źródłem i centrum.

6. Komentarz duszpasterski (na podstawie ks. Mariana Machineka MSF i ks. Tomasza Dostatniego OP)

Dzisiejsza liturgia pokazuje harmonię modlitwy i działania. Abraham, Marta i Paweł – wszyscy są czynni, odpowiedzialni, zapracowani. Ale jednocześnie – w ich postawach ważna jest otwartość na Boga: w gościu, w cierpieniu, w Słowie.

W świecie rozproszenia i niepokoju, Jezus kieruje do nas słowa: "Potrzeba mało albo tylko jednego". Tym jednym jest słuchanie Jego głosu.

7. Modlitwa poranna – wezwanie na Jutrznię

Panie, otwórz wargi moje, A usta moje będą głosić Twoją chwałę”.

Niech ten dzień zacznie się od słuchania Słowa. Niech Marta i Maria zamieszkają w nas razem: w harmonii modlitwy i czynu.

Panie, Ty przychodzisz do nas jak do Abrahama, jak do Marty i Marii. Uczyń nas czujnymi, gościnnymi i zasłuchanymi. Amen.

19 lipca 2025

Bóg działa w historii – Refleksja poranna w duchu Jutrzni i liturgii dnia – sobota, 19 lipca 2025

 

Mirosław Antoni Glazik

Poranne rozważanie z Jutrzni – sobota, 19 lipca 2025
XV Tydzień Zwykły
Liturgia: Wj 12, 37-42; Ps 136; Mt 12, 14-21


⚡ Bóg działa w historii – Refleksja poranna w duchu Jutrzni i liturgii dnia

Dzisiejsza liturgia słowa wpisuje się w nurt przypominania wiernym, że historia zbawienia nie jest tylko zapisem minionych wydarzeń, lecz żywym działaniem Boga w świecie i w życiu każdego człowieka. Brewiarzowa modlitwa poranna (Jutrznia), którą odmawia Kościół, jest właśnie czuwaniem i wielbieniem Boga za Jego łaskę "na wieki".


🕊 I. Wyjście z Egiptu (Wj 12, 37-42)

Pierwsze czytanie przypomina historyczne wydarzenie wyjścia Izraelitów z Egiptu. 430 lat niewoli zostaje przerwane w jednej nocy czuwania. Ten moment symbolizuje:

  • Boże prowadzenie w historii narodu,

  • Bożą odpowiedź na wołanie uciemiężonych,

  • Wierność obietnicy, której Bóg nie zapomniał.

W kontekście Jutrzni staje się to wołaniem o światło na początek dnia: Boże, prowadź mnie tak, jak prowadziłeś Mojżesza.

"Tej nocy czuwał Pan nad wyjściem synów Izraela..." – a my dziś czuwamy, by pozostać w Jego obecności.


🎵 II. Psalm 136: Łaska Jego trwa na wieki

Psalm responsoryjny to litania miłosierdzia. Każdy wers potwierdza: Bóg nie opuszcza, Bóg interweniuje, Bóg ratuje. W Jutrzni ten psalm staje się pieśnią uwielbienia i ufności:

  • W trudnościach: "Pamiętał o nas w naszym poniżeniu."

  • W walce: "Ręką potężną, wyciągniętym ramieniem."

  • W wybawieniu: "Przeprowadził przez Morze Czerwone."

Ta modlitwa nie tylko przypomina wydarzenia, ale przywołuje je jako wzór Bożego działania w naszym dniu dzisiejszym.


✝ III. Ewangelia: Cichy Sługa, który uzdrawia (Mt 12, 14-21)

Faryzeusze planują zgładzenie Jezusa. On jednak:

  • oddala się, nie prowokuje,

  • uzdrawia wszystkich, którzy przyszli,

  • prosi o milczenie, nie szuka poklasku.

Proroctwo Izajasza o "Słudze Pana" wypełnia się w Jezusie:

"Trzciny zgniecionej nie złamie, knota tleącego nie dogasi..."

W porannej Jutrzni kontemplujemy ten obraz: Bóg nie przychodzi z hałasem, lecz z miłością cichą i skuteczną, gotową uzdrawiać.

To szczególne zaproszenie dla każdego, kto się czuje słaby: Jezus nie zniszczy twojej nadziei. On ją odbuduje.


🌈 IV. Komentarz księdza – wiara przeciw deizmowi i determinizmowi

Ks. Antoni Bartoszek przypomina, że chrześcijaństwo to nie system, to relacja z żywym Bogiem. Bóg nie jest poza historią. On wchodzi w czas i prowadzi przez konkretne wydarzenia, jak wyjście z Egiptu, jak wcielenie w Jezusie.

Dziś człowiek współczesny potrzebuje tej prawdy: Jezus nie odszedł. Trwa w Kościele, w Eucharystii, w Słowie. I także w Jutrzni.

"Oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata" (Mt 28,20)


🙏 V. Modlitwa Kościoła – Jutrznia

W Jutrzni dziś:

  • Psalm 63: "Ciebie pragnie moja dusza, Panie."

  • Kantyk Zachariasza: "Z miłości do ludów dał nam Zbawiciela."

  • Modlitwa końcowa: "Boże, prowadzisz swój lud przez historię; niech Twoje światło nas nie opuszcza."


🕊️ Podsumowanie

Dzisiejsze czytania przypominają:

  • Że Bóg jest wierny i działa,

  • że nie ma sytuacji nie do zmienienia,

  • że Jezus uzdrawia i prowadzi,

  • że nasza wiara nie jest tylko wspomnieniem, ale obecnym życiem w łasce.

Rozpocznijmy ten dzień z nadzieją: Bóg jest z nami. Alleluja!


oprac. Mirosław Antoni Glazik w oparciu o Liturgię Słowa z dnia i komentarz ks. Antoniego Bartoszka

18 lipca 2025

Baranek, chleb i miłosierdzie – rozważanie liturgiczne na piątek, 18 lipca 2025

 


Tytuł: Baranek, chleb i miłosierdzie – rozważanie liturgiczne na piątek, 18 lipca 2025

    Dzisiaj liturgia prowadzi nas od tajemnicy nocy paschalnej aż do Eucharystii, która jest jej wypełnieniem.

    W pierwszym czytaniu z Księgi Wyjścia (Wj 11,10; 12,1–14) Bóg przez Mojżesza ustanawia Paschę. Baranek bez skazy, spożywany pospiesznie, z gorzkimi ziołami, staje się znakiem wybawienia i przymierza. W jego krwi i ogniu ofiary objawia się zarazem sąd i zbawienie. To zapowiedź Chrystusa – Baranka Bożego.

    Psalm 116 przypomina nam, że prawdziwa odpowiedź na Bożą łaskę to dziękczynienie: "Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana". Te słowa przenikają Eucharystię, w której Chrystus daje siebie jako Chleb żywy i Kielich Zbawienia.

    Ewangelia według św. Mateusza (12,1–8) pokazuje Jezusa, który przekracza litery Prawa, by wskazać na ducha miłosierdzia. „Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary” – to serce przesłania. Chrystus jest "czymś większym niż Świątynia". On sam staje się nową Świątynią, nowym chlebem obecności Boga, nowym kapłanem i nowym Dawidem.

    Z komentarza ks. Tomasza Jaklewicza dowiadujemy się, czym były chleby pokładne („lehem ha-panim”): chleb oblicza, chleb obecności. Symbol Bożej troski i obecności pośród Izraela. Dziś tym chlebem jest Chrystus – obecny w Eucharystii.

    Niech to rozważanie będzie dla nas zachętą, by przeżywać wiarę jako Paschę, przejście od śmierci do życia. Niech nasze modlitwy, ofiary, posty i uczestnictwo w liturgii zawsze będą prześwietlone miłosierdziem.

Jutrznia – 18 lipca 2025

Piątek XV tygodnia zwykłego
Wspomnienie obowiązkowe: św. Szymona z Lipnicy, prezbitera


🕯️ Wezwanie

† Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.


🎶 Hymn poranny

(śpiewany lub recytowany)

O Stworzycielu, światło prawdziwe,
oświeć nasze serca, umysły i życie,
byśmy każdego dnia żyli według Twojej woli,
rozpoznając Twoje działanie w ciszy i modlitwie.


📖 Psalmodia

Psalm 63 (62) – fragmenty – np.:

Boże, mój Boże, Ciebie szukam,
Ciebie pragnie moja dusza…
Bo Twoja łaska lepsza niż życie.

Antyfona (wersja poranna):

Bo Twoja łaska lepsza niż życie, niech moje wargi Cię wielbią.


📚 Krótkie czytanie + modlitwa po czytaniu

Czytanie krótkie – np. 1 Tes 5,18:

We wszystkim dziękujcie, taka jest wola Boża w Chrystusie Jezusie względem was.

Modlitwa
Panie, naucz nas dziękować w każdym dniu, byśmy żyli sercem wdzięcznym i ufającym. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.


🎵 Kantyk Zachariasza (Łk 1,68–79)

Błogosławiony Pan, Bóg Izraela...
By dać poznanie zbawienia wszystkim Jego ludziom.


💻 Inwokacje wstawiennicze 

  • Za Kościół – by głosił pokój i błogosławieństwo wszystkim ludziom.

  • Za tych, którzy cierpią – aby doświadczyli Twojego miłosierdzia.

  • Za nas samych – byśmy dziękowali zarówno za radości, jak i trudności.

     


✝️ Modlitwa Końcowa

Boże, Ty święciłeś pamięć św. Szymona z Lipnicy, dając mu pokorę i gorliwość – spraw, abyśmy przez jego wstawiennictwo umacniali się w modlitwie i realizacji Twojej woli. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.



Tytuł filmu: Baranek, chleb i miłosierdzie – rozważanie liturgiczne (18.07.2025) -

 Baranek, chleb i miłosierdzie – rozważanie liturgiczne – Jutrznia – Bóg –18 07 2025 MagKwadrans 1678

 https://www.youtube.com/watch?v=oIoAnebZCYk&t=694s

Opis filmu: W dzisiejszym rozważaniu liturgicznym pochylamy się nad fragmentami Pisma Świętego z piątku XV tygodnia zwykłego. Przechodzimy od starotestamentalnej Paschy do Eucharystii, od baranka bez skazy do Baranka Bożego, który gładzi grzechy świata.

Razem z psalmistą podnosimy kielich zbawienia i uczymy się, że prawdziwe ofiary liturgiczne muszą być zanurzone w miłosierdziu. Jezus uczy, że On sam jest Świątynią, kapłanem i chlebem Bożej obecności.

Z komentarzem ks. Tomasza Jaklewicza i głęboką refleksją o chlebie pokładnym i przykazaniu miłosierdzia. Zapraszam do wspólnego rozważania.

17 lipca 2025

Duchowa analiza i interpretacja liturgii słowa na 17 lipca 2025 r. – czwartek XV

 


🌅 Jutrznia – Czwartek, 17 lipca 2025

XV tydzień zwykły, Rok C/I


🙏 Wezwanie

Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.


🎶 Hymn poranny

(Śpiewany lub recytowany)

O Ty, co dniem święcisz początek,
daj, aby nasza modlitwa była Tobie miła;
niech światło Twe oświeca nasze myśli,
i słowo Twe niech nas prowadzi przez dzień.


📖 Psalmodia

Psalm 63 (62)
(Krótki fragment dostępy w Brewiarzu)

Boże, mój Boże, Ciebie szukam,
Ciebie pragnie moja dusza…
Bo Twoja łaska lepsza niż życie,
moje wargi będą Cię wielbić.

Alternatywnie: dwa psalmy według Brewiarza – z antyfonami porannymi.


📚 Krótkie czytanie + Modlitwa po czytaniu

Czytanie: Mt 11,28 – „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście…”
Modlitwa:
Boże, daj nam odwagę przyjść z ufnością,
abyśmy znaleźli ulgę w Twojej słodkiej obecności.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.


🎵 Kantyk Zachariasza

(Łk 1,68–79 – wg Brewiarza)

Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
bo nawiedził lud swój i odkupił go…
By dać swemu ludowi poznanie zbawienia
poprzez odpuszczenie grzechów.


✝️ Modlitwa kościelna (końcowa)

Boże, który dziś wezwałeś nas do odpoczynku w Twojej słodyczy,
spraw, prosimy, abyśmy pozostając pod Twoim panowaniem,
czuli pokój i ufność w codziennym życiu.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.


🕊️ Zakończenie

  • Można zakończyć Psalmem 150 wg zwyczaju porannego uwielbienia.

  • W transmisji dodaj cichą przestrzeń modlitwy i śpiewu psalmów.

  • Po Kantyku Zachariasza – krótkie wezwanie o pokój i Błogosławieństwo.

     Benedictus Dóminus, Deus Israel,

quia visitávit et fecit redemptiónem plebis suae,

et eréxit cornu salútis nobis in domo David púeri sui,

sicut locútus est per os sanctórum, qui a saeculo sunt,

prophetárum eius, salútem ex inimicis nostris et de manu ómnium,

qui odérunt nos, ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris,

et memorári testaménti sui sancti, iusiurándum,

quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, datúrum se nobis, ut sine timóre,

de manu inimicórum nostrórum liberáti, serviámus illi,

in sanctitáte et iustitia coram ipso ómnibus diébus nostris.

Et tu, puer, prophéta Altissimi vocáberis:

praeibis enim ante fáciem Domini paráre vias eius,

ad dandam sciéntiam salútis plebi eius in remissiónem peccatórum eórum,

per viscera misericórdiae Dei nostri, in quibus visitábit nos óriens ex alto,

illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent,

ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Filio et Spiritui Sancto.

Sicut erat in principio et nunc et semper,

et in saecula saeculórum. Amen.


    Oto duchowa analiza i interpretacja liturgii słowa na 17 lipca 2025 r. – czwartek XV tygodnia zwykłego, według Roku C/I, z odniesieniem do tekstów Księgi Wyjścia, Ewangelii, do Liturgii Kościoła Rzymskokatolickiego oraz komentarza ks. Przemysława Krakowczyka.


📜 1. Pierwsze czytanie – Wj 3, 13–20

„Jestem, który jestem” – imię Boga objawia Jego obecność i działania

Mojżesz pyta Boga o imię – bo potrzebuje pewności, że Tożsamość, która go posyła, jest prawdziwa. Odpowiedź: „Jestem, który jestem” (hebr. ehje aszer ehje) – Bóg, który trwa w swoim istnieniu i gwarantuje obietnicę wolności.

To imienna obietnica Opatrzności, bo imię w kontekście semickim to gwarancja wierności. Nie tylko symbol.
Bóg przedstawia się też jako Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba – to przymierze, które trwa od pokoleń, i które teraz prowadzi do zbawienia Izraela.

➡️ Dla nas – to przypomnienie: Bóg, który mówi „Jestem”, zna nas po imieniu, towarzyszy, wyzwala i wzywa, abyśmy zaufali Jego obecności w naszym życiu.


🎶 2. Psalm 105 (104)

„Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu”

Psalmista wzywa do pamiętania cudów – wychodzenia z niewoli, znaków, sądów. To hymn wdzięczności i otwartości na historię zbawienia.

„Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu… posłał wtedy sługę swego, Mojżesza…” UWM Olsztyn+12Archidiecezja Białostocka+12Idziemy+12niezbednik.niedziela.pl

Dziś i my możemy powtarzać: Pamiętaj, Panie, swój dar – także wobec mnie.


✝️ 3. Ewangelia – Mt 11, 28–30

„Przyjdźcie do Mnie wszyscy… moje jarzmo jest słodkie”

Jezus zwraca się do „utruk- żonych i obciążonych” – ale nie mówi: „Pozwólcie tego kryzysu swoim życiem”. Zamiast tego: „Przyjdźcie do Mnie, bo Ja was pokrzepię”.

Jego jarzmo nie jest ciężarem absurdalnym – jest lekkością w cierpieniu. Jarzmo w wygodnych wozach znaczyło zaufanie do przewoźnika. Jego jarzmo – relacja, nie obowiązek.

„Słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie” Idziemywdrodze.pl+1opoka.org.pl+1


🗣️ 4. Komentarz ks. Przemysława Krakowczyka – „Słodkie jarzmo”

Ks. Przemysław zwraca uwagę, że nie chodzi o beztroskę, ale o obecność Boga przy człowieku.
Cytat:

„Tymczasem dzisiejsza Ewangelia tchnie w nas nadzieję: Jezus zaprasza nas do siebie… Naprawdę Mu na nas zależy.” opoka.org.pl+1evangeli.net+1

To nie obietnica wolna od bólu, ale wspólne niesienie codziennych trudów – razem z nim.


5. Duchowa refleksja – dla nas, dziś

🔹 Bóg objawia się jako Ten, kto był, jest i będzie – dlatego z Nim warto zaufać, nawet gdy życie jest niepewne.

🔹 Jezus zaprasza: Nie musisz sam unosić ciężaru.

Jego jarzmo to lekkie, ale prawdziwe towarzyszenie, które pozwala iść dalej.

🔹 Czy rozpoznajesz dziś, że może dźwigasz zbyt dużo samotnych ciężarów?

➡️ Zaproszenie: Przyjdź do Niego. Oddaj Mu swoje troski – a znajdziesz pokój serca.


🕊️ Zakończenie: modlitwa

Boże, który jesteś „Jestem, który jestem” – wskaż mi Twoje imię dziś.
Przyjmij moje trudności jako Twoje jarzmo.
Pomóż mi zaufać Tobie i ufać Twojemu prowadzeniu,
przez Chrystusa Pana naszego. Amen.


🔗 Powiązanie z liturgią (Opoka):
Liturgiczny czas XV tygodnia jest przełomowy – to czas przypominania o znakach obecności Boga w historii, a dziś – o osobistej relacji z Jezusem, który pragnie ulżyć.

 

Pierwsze czytanie

Wj 3,13-20
Czytanie z Księgi Wyjścia

Mojżesz rzekł Bogu: «Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mnie do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, cóż im mam powiedzieć?» Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «Jestem, który jestem». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: Jestem posłał mnie do was».

Mówił dalej Bóg do Mojżesza: «Tak powiesz Izraelitom: Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia.

Idź, a gdy zbierzesz starszych Izraela, powiesz im: Objawił mi się Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba i powiedział: Zająłem się w pełni wami i tym, co wam uczyniono w Egipcie. Postanowiłem więc wywieść was z ucisku w Egipcie i zaprowadzić do ziemi Kananejczyka, Chittyty, Amoryty, Peryzzyty, Chiwwity i Jebusyty, do ziemi opływającej w mleko i miód. Oni twych słów usłuchają. I pójdziesz razem ze starszymi Izraela do króla egipskiego, i powiecie mu: Pan, Bóg Hebrajczyków, nam się objawił. Pozwól nam odbyć drogę trzech dni przez pustynię, abyśmy złożyli ofiary Panu, Bogu naszemu.

Ja zaś wiem, że król egipski nie pozwoli wam wyruszyć, chyba że zmuszony siłą. Wyciągnę przeto rękę i uderzę Egipt różnymi cudami, jakich tam dokonam, a wypuści was».

Psalm responsoryjny

Ps 105
Ps 105 (104), 1 i 5. 8-9. 24-25. 26-27 (R.: por. 8a)

Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu
Albo: Alleluja

Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, *
głoście Jego dzieła wśród narodów.
Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, *
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.

Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu
Albo: Alleluja

Na wieki pamięta o swoim przymierzu, *
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, *
przysiędze danej Izaakowi.

Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu
Albo: Alleluja

Bóg swój naród bardzo rozmnożył, *
uczynił go mocniejszym od jego wrogów.
Ich serce odmienił, by znienawidzili lud Jego *
i wobec sług Jego postępowali zdradziecko.

Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu
Albo: Alleluja

Posłał wtedy sługę swego, Mojżesza, *
i Aarona, wybranego przez siebie.
Okazali wśród nich Jego znaki *
i cuda w krainie Chamitów.

Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu
Albo: Alleluja

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Mt 11, 28
Alleluja, alleluja, alleluja

Przyjdźcie do Mnie wszyscy,
którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Mt 11, 28-30
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus przemówił tymi słowami:

«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».
 

📜 1. Pierwsze czytanie – Wj 3, 13–20

„Jestem, który jestem” – imię Boga objawia Jego obecność i działania

    Mojżesz pyta Boga o imię – bo potrzebuje pewności, że Tożsamość, która go posyła, jest prawdziwa. Odpowiedź: „Jestem, który jestem” (hebr. ehje aszer ehje) – Bóg, który trwa w swoim istnieniu i gwarantuje obietnicę wolności.

    To imienna obietnica Opatrzności, bo imię w kontekście semickim to gwarancja wierności. Nie tylko symbol.
    Bóg przedstawia się też jako Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba – to przymierze, które trwa od pokoleń, i które teraz prowadzi do zbawienia Izraela.

➡️ Dla nas – to przypomnienie: Bóg, który mówi „Jestem”, zna nas po imieniu, towarzyszy nam, wyzwala i wzywa nas, abyśmy zaufali Jego obecności w naszym życiu.


🎶 2. Psalm 105 (104)

„Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu”

    Psalmista wzywa do pamiętania cudów – wychodzenia z niewoli, znaków, sądów. To hymn wdzięczności i otwartości na historię zbawienia.

„Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu… posłał wtedy sługę swego, Mojżesza…” UWM Olsztyn+12Archidiecezja Białostocka+12Idziemy+12niezbednik.niedziela.pl

Dziś i my możemy powtarzać: Pamiętaj, Panie, swój dar – także wobec mnie.


✝️ 3. Ewangelia – Mt 11, 28–30

„Przyjdźcie do Mnie wszyscy… moje jarzmo jest słodkie”

    Jezus zwraca się do „utruk- żonych i obciążonych” – ale nie mówi: „Pozwólcie tego kryzysu swoim życiem”. Zamiast tego: „Przyjdźcie do Mnie, bo Ja was pokrzepię”.

    Jego jarzmo nie jest ciężarem absurdalnym – jest lekkością w cierpieniu. Jarzmo w wygodnych wozach znaczyło zaufanie do przewoźnika. Jego jarzmo – relacja, nie obowiązek.

„Słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie” Idziemywdrodze.pl+1opoka.org.pl+1


🗣️ 4. Komentarz ks. Przemysława Krakowczyka – „Słodkie jarzmo”

    Ks. Przemysław zwraca uwagę, że nie chodzi o beztroskę, ale o obecność Boga przy człowieku.
Cytat:

„Tymczasem dzisiejsza Ewangelia tchnie w nas nadzieję: Jezus zaprasza nas do siebie… Naprawdę Mu na nas zależy.” opoka.org.pl+1evangeli.net+1

To nie obietnica wolna od bólu, ale wspólne niesienie codziennych trudów – razem z nim.


5. Duchowa refleksja – dla nas, dziś

🔹 Bóg objawia się jako Ten, kto był, jest i będzie – dlatego z Jemu warto zaufać, nawet gdy nasze życie jest niepewne.

🔹 Jezus zaprasza: Nie musisz sam unosić ciężaru.

Jego jarzmo to lekkie, ale to jest prawdziwe towarzyszenie, które pozwala iść dalej.

🔹 Czy rozpoznajesz dziś, że może dźwigasz zbyt dużo samotnych ciężarów?

➡️ Zaproszenie: Przyjdź do Niego. Oddaj Mu swoje troski – a znajdziesz pokój serca.


🕊️ Zakończenie: modlitwa

Boże, który jesteś „Jestem, który jestem” – wskaż mi Twoje imię dziś.
Przyjmij moje trudności jako Twoje jarzmo.
Pomóż mi zaufać Tobie i ufać Twojemu prowadzeniu,
przez Chrystusa Pana naszego. Amen.


🔗 Powiązanie z liturgią (Opoka):
Liturgiczny czas XV tygodnia jest przełomowy – to czas przypominania o znakach obecności Boga w historii, a dziś – o osobistej relacji z Jezusem, który pragnie ulżyć.