To było moje przejście. Ja Pysia wam to mówię (opowieść 10 – To było moje przejście!)

 

Czułam, że to BĘDZIE DZIŚ. Bolało mnie. Gdzie, sama nie wiem gdzie. Moje tylne łapy słabe. Trudno mi chodzić. Pan i Pani wychodzą ze mną, Podtrzymują mnie. Chcę żyć… Jednak coraz mniej mam siły na to. Kocham Pana, Panią i  sunię Lenkę, i Czekladowego Czarusia, i całą naszą sforę. Wybaczam suniom: Sebi i Zojce, że mnie zaatakowały. I suni Elziczce, że do nich dołączała… 

Czaruś i Borys mnie zawsze  bronili. To było dawno! Szybko mnie podleczono i do zdrowia

 wróciłam. Nie mam do Was żalu, bo było fajnie, kiedy razem biegaliśmy! Cała nasza sfora! Dziś 

dopadła mnie starość.

Tym razem nikt mi nie może pomóc… Gdzieś jedziemy, trzymam głowę przy nodze Pana … Jest mi dobrze… Chcę zasnąć. Wiem, że kiedy się obudzę będę znowu z wami… Inaczej… Pan patrzy mi w oczy! Czuję jego zapach wokół mnie. I ciepło jego dłoni na mojej głowie. Potem nastała ciemność.

Obudziła mnie Światłość. To był Pan Bóg. Stworzyciel Wszystkiego.

- Pysiuniu! Podejdź tu do mnie! – rzecze.

Teraz Pan Bóg głaszcze mnie po głowie:

- Jesteś ze mną! Pysiuniu! Wyglądasz jak żywa! Będziesz tu z nami szczęśliwa. Patrz na rajskie łąki. Tam biega dog Borys, i sunia Sonia,  i są koty twego pana: Norek i Rysio! Będzie Ci tu z nami dobrze!

 Ja Pana Boga cichutko  proszę:

- Panie Boże! Pozwól mi służyć Tobie! Być przy Tobie! Jednakże pozwól, błagam i proszę, jeśli zechcesz, patrzeć, widzieć i czuwać tam, gdzie był mój dom w Szczutkowie…

Ps. Gdy napisałem te słowa, szukając zdjęć żywej Pysiuni, znalazłem film z nią nagrany 26 stycznia 2021 roku… Zamieszczę na kanale youtube, czyli serdecznie zapraszam do obejrzenia wideovlogu pt. Trzeba przeżyć. Kwadrans z Magiem (1) –  Mirosław Antoni Glazik (M.A.G.) komentuje: Nasz sunia Pysia wraca do zdrowia i wchodzi do domu.             

Adres internetowy:

https://www.youtube.com/watch?v=PFYboQBENbA&feature=youtu.be

MagKwadrans