Lipiec to miesiąc, w którym chętnie
powracam do wspomnień z dzieciństwa. Do ludzi i zwierząt biegną moje myśli,
których już nie ma, a żyją w pamięci i w uczuciach nigdy niewygasłych. To nie
była moja lektura, ale ktoś mnie prosił o wypożyczenie tej książki i teraz w
Naszym Wilkowisku w czasie rozpakowywania kartonów z książkami wpadła mi w
ręce, jak wiecie, ostatnio stałem się miłośnikiem wszystkiego, co dotyczy zwierząt,
zwłaszcza psów i kotów. Czytam: Roman Polarski O psie, który
jeździł koleją. To opowiadanie dla dzieci, traktujące o losach psa o imieniu Lampo, stało
się w Polsce lekturą dla
klas trzecich
podstawowych. Może warto nadrobić tę zaległość w lekturze.
Streszczenie fabuły opowiadania
Akcja utworu rozgrywa się we Włoszech, w
miejscowości Marittima. Pewnego lipcowego dnia na stację wjechał pociąg z
Turynu do Rzymu. Zawiadowca stacji zauważył, że z ostatniego wagonu wyskoczył
pies. Zwierzę przypominało mieszańca z cechami owczarka i szpica. Sympatyczny
psiak łasił się do zawiadowcy i pozwolił mi się nakarmić. Przez cały dzień
towarzyszył swemu nowemu panu. Ten postanawiał nadać mu imię Lampo (po włosku
„błyskawica”) i zabrać go do domu. Mężczyzna mieszkał w Piombino, kilka kilometrów
od Marittimy. Nie mógł zabrać psa do pociągu, więc Lampo biegł za ostatnim
wagonem. Niestety pies szybko się zmęczył i powrócił na stację.
Zawiadowca miał troje dzieci. Ich imiona to: Gina, Roberto i Adele. Pies Lampo cały
dzień spędzał na stacji, a wieczorem wracał z zawiadowcą do jego domu na kolację.
Pies kilkakrotnie uciekał od swojego nowego właściciela. W czasie pierwszej
wycieczki psa wszyscy martwili się, że Lampo już nigdy nie wróci, ale ich
przypuszczenia nie sprawdziły się. Pewnego razu na stację kolejową przybył
dziennikarz i kilka dni później w gazecie ukazało się zdjęcie kundelka wraz z
opowiadaniami o jego przygodach i „podróżach” pociągiem. Zawiadowca i kolejarze
szybko przyzwyczaili się do ucieczek psa. Podczas jednej z nich, gdy Lampo
wyruszył do pewnego miasteczka, przytrzasnęły go drzwi pociągu. Jeden z
pasażerów pociągnął więc za hamulec, by zatrzymać pociąg i uwolnić psa. Podczas
zamieszania, które powstało w pociągu, Lampo wyskoczył i ukrył się w krzakach.
Przypadkowo znalazła go jadąca na osiołku starsza pani i zabrała ze sobą. Pies
został u niej przez całą zimę i sam wrócił do domu. Okazało się jednak, że
naczelnik stacji kazał zawiadowcy pozbyć się psa. Zawiadowca wysłał więc Lampo
do swojego wuja na Sycylię, ale i stamtąd pies uciekł, by wrócić na stację w
Marittimie.
Któregoś dnia mała Adele bawiła się na torach, gdy nagle nadjechał pociąg.
Kilka osób rzuciło się w jej kierunku, by ją uratować, ale to Lampo dobiegł
pierwszy i zepchnął dziewczynkę z torów, jednak sam przy tym zginął.
Pies Lampo
Mieszaniec Lampo żył naprawdę w latach 50. XX wieku. Samodzielnie
podróżował pociągami, przez co stał się najczęściej opisywanym i fotografowanym
psem tamtych czasów.
W 1961 zginął potrącony przez pociąg i pochowany pod akacją rosnącą przy
stacji, a w rok później postawiono mu pomnik.
Plan wydarzeń
- Pojawienie się psa na stacji w Marittimie.
- Zaprzyjaźnienie się psa z zawiadowcą i jego rodziną i nadanie psu imienia - Lampo.
- Codzienne podróże Lampo między stacją a domem zawiadowcy.
- Podróż Lampo do Turynu.
- Kolejne dalekie podróże Lampo i wypadek na stacji w Paola.
- Rekonwalescencja Lampo u pary wieśniaków.
- Powrót Lampo na stację, sława psa - artykuły w gazecie, propozycje odkupienia psa.
- Nakaz usunięcia psa ze stacji wydany przez naczelnika.
- Oddanie Lampo wujowi na Sycylii.
- Powrót wycieńczonego psa z Sycylii i leczenie.
- Uratowanie życia Adele i śmierć Lampo pod kołami lokomotywy.
Charakterystyka bohaterów
12.
Lampo – kundel, wygląda trochę jak szpic, a trochę jak owczarek.
Pewnego dnia pojawia się na stacji kolejowej w Marittimie i szybko
zdobywa serce najpierw zawiadowcy, a potem jego rodziny i przyjaciół.
Jest bardzo mądry, wytrwały, szybko się uczy. Jeśli coś sobie postanowi,
zmierza do tego konsekwentnie i nie rezygnuje. Jego największą zdolnością,
która powoduje, że staje się sławny w całych Włoszech, jest
umiejętność jeżdżenia pociągami – Lampo zawsze wie, do którego pociągu
i kiedy wsiąść, by dostać się tam, gdzie chce. Wiele osób chce go
z tego powodu odkupić od kolejarza, ale ten nie zgadza się sprzedać
przyjaciela. Lampo ginie tragicznie pod rozpędzoną lokomotywą,
ratując życie malutkiej córeczce kolejarza.
13.
Zawiadowca – pracownik stacji kolejowej w Marittimie, z którym
zaprzyjaźnia się Lampo. Ma żonę i trójkę dzieci. Wszyscy bardzo kochają
Lampo. Jest odpowiedzialnym, uczciwym człowiekiem, dobrze wykonuje swoje
obowiązki, ma wielu przyjaciół. Nie zależy mu na pieniądzach ani na sławie
– zgadza się na wywiady i artykuły w prasie dotyczące Lampo, ale
nie wyraża zgody na sprzedanie psa nawet za największe pieniądze, bo
uważa, że nie sprzedaje się przyjaciół. Odsyła Lampo tylko raz, na
Sycylię, na wyraźne żądanie naczelnika stacji kolejowej (trzymanie psa na
stacji jest niezgodne z przepisami). Jest mu jednak smutno, tęskni za psem
i w głębi serca cieszy się, gdy Lampo wraca.
14.
Adele – malutka córeczka zawiadowcy, zapewne pod koniec akcji książki
ma około półtora roku, ponieważ niedawno nauczyła się chodzić. Lampo
ratuje jej życie, gdy dziewczynka bawi się na torach, po których
nadjeżdża rozpędzony pociąg.
Problematyka utworu
O psie,
który jeździł koleją to piękna opowieść o przyjaźni
psa z człowiekiem. Lampo jest wiernym towarzyszem zawiadowcy, zawsze
do niego wraca, gdziekolwiek by nie był. Zawiadowca odwdzięcza mu się miłością
i troską (np. leczy psa po jego trudnym powrocie z Sycylii). Bardzo
kocha Lampo, nie zamierza nigdy go sprzedać, choć mógłby na tym sporo zarobić.
Pies odwdzięcza mu się w najbardziej wzruszający sposób, jaki tylko jest
możliwy - oddaje w ofierze swoje życie, ratując córeczkę ukochanego
pana przed śmiercią pod kołami pociągu.
Książka uczy
nas, jak wielkie serce mają zwierzęta i jak mocno potrafią kochać. Pokazuje, że wnoszą one do naszego życia radość
i codzienny uśmiech, dlatego warto je szanować, chronić i dbać
o nie. Stacja kolejowa w Marittimie jest innym miejscem, od kiedy
mieszka na niej Lampo – staje się miejscem wesołym, pełnym życia, a Lampo
skupia wokół siebie ludzi i pozwala im się zaprzyjaźnić.
Biografia autora
Roman Pisarski urodził
się w 1912 roku w Stanisławowie. Był nauczycielem
i znanym autorem książek dla dzieci. Jego najpopularniejsze utwory to
między innymi: O psie, który jeździł koleją, Sklep zegarmistrza,
Sztuczny człowiek. Pisarz zmarł w 1969 roku
w Warszawie.
Drodzy Czytelnicy!
Jeśli chcielibyście wesprzeć nasze psy i koty oraz nasze pisanie o nich i
zarazem pomóc w kontynuacji i rozwoju strony – proszę o wpłaty na
podane poniżej konta bankowe:
21 2490 0005 0000 4000 1959 6961 (ALIOR BANK)
lub przekaz pocztowy na podany niżej adres:
Mirosław Antoni
Glazik
ul. Kościuszki 1a/3 87
820 Kowal
woj. kujawsko-pomorskie, Poland
tel. 793 827 130
e-mail: mirglazik@wp.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz