🌅 Jutrznia – Czwartek, 17 lipca 2025
XV tydzień zwykły, Rok C/I
🙏 Wezwanie
† Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
🎶 Hymn poranny
(Śpiewany lub recytowany)
O Ty, co dniem święcisz początek,
daj, aby nasza modlitwa była Tobie miła;
niech światło Twe oświeca nasze myśli,
i słowo Twe niech nas prowadzi przez dzień.
📖 Psalmodia
Psalm 63 (62)
(Krótki fragment dostępy w Brewiarzu)
Boże, mój Boże, Ciebie szukam,
Ciebie pragnie moja dusza…
Bo Twoja łaska lepsza niż życie,
moje wargi będą Cię wielbić.
Alternatywnie: dwa psalmy według Brewiarza – z antyfonami porannymi.
📚 Krótkie czytanie + Modlitwa po czytaniu
Czytanie: Mt 11,28 – „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście…”
Modlitwa:
Boże, daj nam odwagę przyjść z ufnością,
abyśmy znaleźli ulgę w Twojej słodkiej obecności.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
🎵 Kantyk Zachariasza
(Łk 1,68–79 – wg Brewiarza)
Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
bo nawiedził lud swój i odkupił go…
By dać swemu ludowi poznanie zbawienia
poprzez odpuszczenie grzechów.
✝️ Modlitwa kościelna (końcowa)
Boże, który dziś wezwałeś nas do odpoczynku w Twojej słodyczy,
spraw, prosimy, abyśmy pozostając pod Twoim panowaniem,
czuli pokój i ufność w codziennym życiu.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
🕊️ Zakończenie
-
Można zakończyć Psalmem 150 wg zwyczaju porannego uwielbienia.
-
W transmisji dodaj cichą przestrzeń modlitwy i śpiewu psalmów.
Po Kantyku Zachariasza – krótkie wezwanie o pokój i Błogosławieństwo.
Benedictus Dóminus, Deus Israel,
quia visitávit et fecit redemptiónem plebis suae,
et eréxit cornu salútis nobis in domo David púeri sui,
sicut locútus est per os sanctórum, qui a saeculo sunt,
prophetárum eius, salútem ex inimicis nostris et de manu ómnium,
qui odérunt nos, ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris,
et memorári testaménti sui sancti, iusiurándum,
quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, datúrum se nobis, ut sine timóre,
de manu inimicórum nostrórum liberáti, serviámus illi,
in sanctitáte et iustitia coram ipso ómnibus diébus nostris.
Et tu, puer, prophéta Altissimi vocáberis:
praeibis enim ante fáciem Domini paráre vias eius,
ad dandam sciéntiam salútis plebi eius in remissiónem peccatórum eórum,
per viscera misericórdiae Dei nostri, in quibus visitábit nos óriens ex alto,
illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent,
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Glória Patri et Filio et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio et nunc et semper,
et in saecula saeculórum. Amen.
Oto duchowa analiza i interpretacja liturgii słowa na 17 lipca 2025 r. – czwartek XV tygodnia zwykłego, według Roku C/I, z odniesieniem do tekstów Księgi Wyjścia, Ewangelii, do Liturgii Kościoła Rzymskokatolickiego oraz komentarza ks. Przemysława Krakowczyka.
📜 1. Pierwsze czytanie – Wj 3, 13–20
„Jestem, który jestem” – imię Boga objawia Jego obecność i działania
Mojżesz pyta Boga o imię – bo potrzebuje pewności, że Tożsamość, która go posyła, jest prawdziwa. Odpowiedź: „Jestem, który jestem” (hebr. ehje aszer ehje) – Bóg, który trwa w swoim istnieniu i gwarantuje obietnicę wolności.
To imienna obietnica Opatrzności, bo imię w kontekście semickim to gwarancja wierności. Nie tylko symbol.
Bóg przedstawia się też jako Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba – to przymierze, które trwa od pokoleń, i które teraz prowadzi do zbawienia Izraela.
➡️ Dla nas – to przypomnienie: Bóg, który mówi „Jestem”, zna nas po imieniu, towarzyszy, wyzwala i wzywa, abyśmy zaufali Jego obecności w naszym życiu.
🎶 2. Psalm 105 (104)
„Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu”
Psalmista wzywa do pamiętania cudów – wychodzenia z niewoli, znaków, sądów. To hymn wdzięczności i otwartości na historię zbawienia.
„Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu… posłał wtedy sługę swego, Mojżesza…” UWM Olsztyn+12Archidiecezja Białostocka+12Idziemy+12niezbednik.niedziela.pl
Dziś i my możemy powtarzać: Pamiętaj, Panie, swój dar – także wobec mnie.
✝️ 3. Ewangelia – Mt 11, 28–30
„Przyjdźcie do Mnie wszyscy… moje jarzmo jest słodkie”
Jezus zwraca się do „utruk- żonych i obciążonych” – ale nie mówi: „Pozwólcie tego kryzysu swoim życiem”. Zamiast tego: „Przyjdźcie do Mnie, bo Ja was pokrzepię”.
Jego jarzmo nie jest ciężarem absurdalnym – jest lekkością w cierpieniu. Jarzmo w wygodnych wozach znaczyło zaufanie do przewoźnika. Jego jarzmo – relacja, nie obowiązek.
„Słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie” Idziemywdrodze.pl+1opoka.org.pl+1
🗣️ 4. Komentarz ks. Przemysława Krakowczyka – „Słodkie jarzmo”
Ks. Przemysław zwraca uwagę, że nie chodzi o beztroskę, ale o obecność Boga przy człowieku.
Cytat:
„Tymczasem dzisiejsza Ewangelia tchnie w nas nadzieję: Jezus zaprasza nas do siebie… Naprawdę Mu na nas zależy.” opoka.org.pl+1evangeli.net+1
To nie obietnica wolna od bólu, ale wspólne niesienie codziennych trudów – razem z nim.
✨ 5. Duchowa refleksja – dla nas, dziś
🔹 Bóg objawia się jako Ten, kto był, jest i będzie – dlatego z Nim warto zaufać, nawet gdy życie jest niepewne.
🔹 Jezus zaprasza: Nie musisz sam unosić ciężaru.
Jego jarzmo to lekkie, ale prawdziwe towarzyszenie, które pozwala iść dalej.
🔹 Czy rozpoznajesz dziś, że może dźwigasz zbyt dużo samotnych ciężarów?
➡️ Zaproszenie: Przyjdź do Niego. Oddaj Mu swoje troski – a znajdziesz pokój serca.
🕊️ Zakończenie: modlitwa
Boże, który jesteś „Jestem, który jestem” – wskaż mi Twoje imię dziś.
Przyjmij moje trudności jako Twoje jarzmo.
Pomóż mi zaufać Tobie i ufać Twojemu prowadzeniu,
przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
🔗 Powiązanie z liturgią (Opoka):
Liturgiczny czas XV tygodnia jest przełomowy – to czas przypominania o znakach obecności Boga w historii, a dziś – o osobistej relacji z Jezusem, który pragnie ulżyć.
Pierwsze czytanie
Mojżesz rzekł Bogu: «Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mnie do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, cóż im mam powiedzieć?» Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «Jestem, który jestem». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: Jestem posłał mnie do was».
Mówił dalej Bóg do Mojżesza: «Tak powiesz Izraelitom: Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia.
Idź, a gdy zbierzesz starszych Izraela, powiesz im: Objawił mi się Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba i powiedział: Zająłem się w pełni wami i tym, co wam uczyniono w Egipcie. Postanowiłem więc wywieść was z ucisku w Egipcie i zaprowadzić do ziemi Kananejczyka, Chittyty, Amoryty, Peryzzyty, Chiwwity i Jebusyty, do ziemi opływającej w mleko i miód. Oni twych słów usłuchają. I pójdziesz razem ze starszymi Izraela do króla egipskiego, i powiecie mu: Pan, Bóg Hebrajczyków, nam się objawił. Pozwól nam odbyć drogę trzech dni przez pustynię, abyśmy złożyli ofiary Panu, Bogu naszemu.
Ja zaś wiem, że król egipski nie pozwoli wam wyruszyć, chyba że zmuszony siłą. Wyciągnę przeto rękę i uderzę Egipt różnymi cudami, jakich tam dokonam, a wypuści was».
Psalm responsoryjny
Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu
Albo: Alleluja
Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, *
głoście Jego dzieła wśród narodów.
Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, *
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.
Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu
Albo: Alleluja
Na wieki pamięta o swoim przymierzu, *
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, *
przysiędze danej Izaakowi.
Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu
Albo: Alleluja
Bóg swój naród bardzo rozmnożył, *
uczynił go mocniejszym od jego wrogów.
Ich serce odmienił, by znienawidzili lud Jego *
i wobec sług Jego postępowali zdradziecko.
Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu
Albo: Alleluja
Posłał wtedy sługę swego, Mojżesza, *
i Aarona, wybranego przez siebie.
Okazali wśród nich Jego znaki *
i cuda w krainie Chamitów.
Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu
Albo: Alleluja
Werset przed Ewangelią (Alleluja)
Przyjdźcie do Mnie wszyscy,
którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia
Jezus przemówił tymi słowami:
«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».
📜 1. Pierwsze czytanie – Wj 3, 13–20
„Jestem, który jestem” – imię Boga objawia Jego obecność i działania
Mojżesz pyta Boga o imię – bo potrzebuje pewności, że Tożsamość, która go posyła, jest prawdziwa. Odpowiedź: „Jestem, który jestem” (hebr. ehje aszer ehje) – Bóg, który trwa w swoim istnieniu i gwarantuje obietnicę wolności.
To imienna obietnica Opatrzności, bo imię w kontekście semickim to gwarancja wierności. Nie tylko symbol.
Bóg przedstawia się też jako Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba – to przymierze, które trwa od pokoleń, i które teraz prowadzi do zbawienia Izraela.
➡️ Dla nas – to przypomnienie: Bóg, który mówi „Jestem”, zna nas po imieniu, towarzyszy nam, wyzwala i wzywa nas, abyśmy zaufali Jego obecności w naszym życiu.
🎶 2. Psalm 105 (104)
„Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu”
Psalmista wzywa do pamiętania cudów – wychodzenia z niewoli, znaków, sądów. To hymn wdzięczności i otwartości na historię zbawienia.
„Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu… posłał wtedy sługę swego, Mojżesza…” UWM Olsztyn+12Archidiecezja Białostocka+12Idziemy+12niezbednik.niedziela.pl
Dziś i my możemy powtarzać: Pamiętaj, Panie, swój dar – także wobec mnie.
✝️ 3. Ewangelia – Mt 11, 28–30
„Przyjdźcie do Mnie wszyscy… moje jarzmo jest słodkie”
Jezus zwraca się do „utruk- żonych i obciążonych” – ale nie mówi: „Pozwólcie tego kryzysu swoim życiem”. Zamiast tego: „Przyjdźcie do Mnie, bo Ja was pokrzepię”.
Jego jarzmo nie jest ciężarem absurdalnym – jest lekkością w cierpieniu. Jarzmo w wygodnych wozach znaczyło zaufanie do przewoźnika. Jego jarzmo – relacja, nie obowiązek.
„Słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie” Idziemywdrodze.pl+1opoka.org.pl+1
🗣️ 4. Komentarz ks. Przemysława Krakowczyka – „Słodkie jarzmo”
Ks. Przemysław zwraca uwagę, że nie chodzi o beztroskę, ale o obecność Boga przy człowieku.
Cytat:
„Tymczasem dzisiejsza Ewangelia tchnie w nas nadzieję: Jezus zaprasza nas do siebie… Naprawdę Mu na nas zależy.” opoka.org.pl+1evangeli.net+1
To nie obietnica wolna od bólu, ale wspólne niesienie codziennych trudów – razem z nim.
✨ 5. Duchowa refleksja – dla nas, dziś
🔹 Bóg objawia się jako Ten, kto był, jest i będzie – dlatego z Jemu warto zaufać, nawet gdy nasze życie jest niepewne.
🔹 Jezus zaprasza: Nie musisz sam unosić ciężaru.
Jego jarzmo to lekkie, ale to jest prawdziwe towarzyszenie, które pozwala iść dalej.
🔹 Czy rozpoznajesz dziś, że może dźwigasz zbyt dużo samotnych ciężarów?
➡️ Zaproszenie: Przyjdź do Niego. Oddaj Mu swoje troski – a znajdziesz pokój serca.
🕊️ Zakończenie: modlitwa
Boże, który jesteś „Jestem, który jestem” – wskaż mi Twoje imię dziś.
Przyjmij moje trudności jako Twoje jarzmo.
Pomóż mi zaufać Tobie i ufać Twojemu prowadzeniu,
przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
🔗 Powiązanie z liturgią (Opoka):
Liturgiczny czas XV tygodnia jest przełomowy – to czas przypominania o znakach obecności Boga w historii, a dziś – o osobistej relacji z Jezusem, który pragnie ulżyć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz