Dzisiejsza Jutrznia (środa, 3 września 2025) odbyła się pod hasłem: „Zaufaj Bogu, a znajdziesz pokój”.
W programie modlitwy znalazły się:
– modlitwy wstępne i zawierzenie,
– Jutrznia z brewiarza,
– czytania liturgiczne (Kol 1,1-8; Ps 52; Łk 4,18; Łk 4,38-44),
– krótki komentarz o zaufaniu, uzdrowieniu i misyjnym posłaniu,
– modlitwa za Ojczyznę,
– oraz dwie piękne pieśni „Te Deum”:
-
„Wolność – Te Deum” – Marek Bałata 👉 YouTube
-
„Te Deum – Pieśni (z) gór” – wyk. Agnieszka Cudzich, opr. Marcin Pospieszalski (udział m.in. Dariusz Mucha – śpiew, Katarzyna Gacek-Duda – flety etniczne, Leszek Szewczyk – skrzypce, Piotr i Jakub Cudzich – akordeon, kontrabas) 👉 YouTube
Całość zakończyło błogosławieństwo.
Niech dzisiejsze Słowo i muzyka prowadzą nas ku większemu zaufaniu Bogu i pokoju serca.
Wspólny mianownik (teza dnia)
Zaufanie rodzi pokój, a pokój otwiera na misję.
Paweł dziękuje za wiarę, miłość i nadzieję, psalmista zakorzenia się w łaskawości Boga, a Jezus uzdrawia i idzie dalej, bo został posłany. Uczeń Chrystusa żyje zaufaniem (pokój serca) i dlatego jest gotów do służby (misja).
Pierwsze czytanie
Kol 1, 1-8
Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz, brat, do świętych i wiernych w Chrystusie braci w Kolosach: łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego!
Dzięki czynimy Bogu, Ojcu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, zawsze, ilekroć modlimy się za was – odkąd usłyszeliśmy o waszej wierze w Chrystusie Jezusie i o waszej miłości, jaką żywicie dla wszystkich świętych – z powodu nadziei nagrody odłożonej dla was w niebie. O niej to już przedtem usłyszeliście dzięki głoszeniu prawdy – Ewangelii, która do was dotarła. Podobnie jak jest na całym świecie, tak również i u was owocuje ona i rośnie od dnia, w którym usłyszeliście i poznaliście łaskę Boga w jej prawdzie, jak tego nauczyliście się od umiłowanego współsługi naszego, Epafrasa. Jest on wiernym sługą Chrystusa, zastępującym nas; on też nam ukazał waszą miłość w Duchu.
Psalm responsoryjny
Ufam na wieki łaskawości Boga.
Ja zaś jak oliwka kwitnąca w domu Bożym, *
na wieki zaufam łaskawości Boga.
Będę Cię sławił na wieki za to, coś uczynił, †
polegał na Twym imieniu, *
ponieważ jest dobre dla ludzi oddanych Tobie.
Ufam na wieki łaskawości Boga.
Werset przed Ewangelią (Alleluja)
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia
Po opuszczeniu synagogi Jezus przyszedł do domu Szymona. A wysoka gorączka trawiła teściową Szymona.
I prosili Go za nią.
On, stanąwszy nad nią, rozkazał gorączce, i opuściła ją. Zaraz też wstała uzdrowiona i usługiwała im.
O zachodzie słońca wszyscy, którzy mieli cierpiących na rozmaite choroby, przynosili ich do Niego. On zaś na każdego z nich kładł ręce i uzdrawiał ich.
Także złe duchy wychodziły z wielu, wołając: «Ty jesteś Syn Boży!» Lecz On je gromił i nie pozwalał im mówić, ponieważ wiedziały, że On jest Mesjaszem.
Z nastaniem dnia wyszedł i udał się na miejsce pustynne. A tłumy szukały Go i przyszły aż do Niego; chciały Go zatrzymać, żeby nie odchodził od nich.
Lecz On rzekł do nich: «Także innym miastom muszę głosić Dobrą Nowinę o królestwie Bożym, bo po to zostałem posłany».
I głosił słowo w synagogach Judei.
I. Kol 1,1–8 — Ewangelia „owocuje i wzrasta”
Kontekst i struktura. Początek listu: pozdrowienie (ww.1–2) i dziękczynienie (ww.3–8). Paweł, choć nie zakładał Kolosan, słyszy o ich wierze od Epaphrasa.
Słowa-klucze i sens teologiczny.
-
Trójca cnót: wiara – miłość – nadzieja (por. 1 Tes 1,3; 1 Kor 13). Nadzieja „odłożona w niebie” stabilizuje teraźniejszość; to ona karmi miłość.
-
Ewangelia „wydaje owoc i wzrasta” (karpophoreí kai auxánei, w.6) — dynamika życia Słowa: gdzie jest przyjęte, tam przynosi skutek.
-
Łaska i prawda (w.6): nie technika ani przepis, lecz darmowe działanie Boga.
Egzystencjalnie. Kiedy karmisz nadzieję (perspektywa nieba), rośnie w tobie miłość i pokój. To wewnętrzne „ułożenie” czyni zdolnym do dzieł miłosierdzia.
Pastoralnie. Dziękczynienie Pawła za dobra, które już są — uczy nas rozpoczynać dzień od wdzięczności; wdzięczność otwiera na misję, nie na narzekanie.
II. Ps 52(51),10–11 — Zaufanie jak oliwka
Obraz. „Jestem jak oliwka, co kwitnie w domu Boga; ufam na wieki Jego łaskawości.”
Słowo-klucz: ḥesed (łaskawość/wierność Boga). To nie uczucie, lecz przymierna stałość Pana.
Dynamika. Oliwka ma głębokie korzenie i długowieczność — symbol wiary, która nie panikuje przy wiatrach historii.
Egzystencjalnie. Zaufanie nie usuwa burz, ale daje pokój w burzy. Pokój nie oznacza bierności — to siła do działania bez lęku.
III. Aklamacja: Łk 4,18 — Program Jezusa
Cytat z Iz 61: ubogim dobra nowina, więźniom wolność, niewidomym przejrzenie, uciśnionych wolność.
Teologia posłania. Mesjasz nie pozostaje w strefie komfortu: idzie do zranionych.
Dla ucznia. Kościół nie istnieje dla siebie; nasz pokój jest po to, by nieść pokój dalej.
IV. Łk 4,38–44 — Uzdrowienie i… dalej w drogę
Narracja. Uzdrowienie teściowej Szymona (bez rozgłosu, gest bliskości), potem „o zachodzie słońca” wielu chorych, demony milkną wobec władzy (exousía) Jezusa. Nazajutrz Jezus odchodzi i mówi: „Muszę głosić Dobrą Nowinę także innym miastom — na to zostałem posłany.”
Akcenty.
-
Słowo skuteczne (epitimáō – „skarcił” demony): to nie opinia, lecz działanie.
-
Miłość konkretna: najpierw dom Szymona, potem tłum. Łaska naturalnie „rozszerza kręgi”.
-
Granice i priorytety: nawet wobec potrzeb tłumu Jezus zachowuje prymat misji wyznaczonej przez Ojca.
Egzystencjalnie. Pokój serca to także jasność priorytetów: miłość nie daje się „rozproszyć” presją chwili, tylko idzie tam, gdzie posyła Ojciec.
5 mostów między czytaniami
-
Wdzięczność → zaufanie (Kol) → pokój (Ps).
-
Pokój serca → gotowość do misji (Łk 4,18).
-
Słowo żywe → owoc i wzrost (Kol 1,6; Łk 4).
-
Stałość Boga (ḥesed) → stabilność ucznia (oliwka).
-
Uzdrowienie wewnątrz (dom Szymona) → posłanie na zewnątrz (inne miasta).
Zastosowanie (3 kroki na dziś)
-
Akt wdzięczności: nazwij 3 konkretne dary Boga z ostatnich 24 h (Kol 1,3).
-
Akt zaufania: „Panie, ufam Twojej ḥesed także w tym jednym, trudnym punkcie…”.
-
Akt misji: wybierz jedno dobro dla konkretnej osoby (telefon, przebaczenie, pomoc) — i zrób to dziś.
Dzisiejsze Słowo Boże uczy, że zaufanie rodzi pokój, a pokój otwiera na misję. Paweł dziękuje za wiarę Kolosan — Ewangelia „wydaje owoc i wzrasta”. Psalm porównuje ufającego do oliwki zakorzenionej w wierności Boga. Jezus uzdrawia i idzie dalej, bo został posłany do innych. Jeśli chcesz pokoju, zaufaj; jeśli doświadczasz pokoju, idź i czyń dobro. Dziś: trzy proste akty — wdzięczność, zaufanie, misja. Niech to będzie nasz sposób przeżycia poranka z Bogiem.
🙏 Modlitwa za Ojczyznę
Boże, Ojcze nasz,
dziękujemy Ci za dar Ojczyzny – za Polskę, jej historię i kulturę, za wszystkich, którzy ją budowali i bronili.
Prosimy Cię, Panie,
– umacniaj naszą wiarę i jedność,
– daj mądrość rządzącym,
– otocz opieką rodziny, młodzież i dzieci,
– obdarz pokojem nasze granice.
Niech Polska zawsze pozostanie wierna Ewangelii i cywilizacji życia.
Niech Twoje światło prowadzi nas przez trudne czasy ku przyszłości w prawdzie i sprawiedliwości.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Maryjo, Królowo Polski – módl się za nami.
Święty Andrzeju Bobolo – módl się za nami.
Święty Janie Pawle II – módl się za nami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz