Co to kochać

Zwyczajny poniedziałek. Przypomniałem sobie, patrząc zza płota na nasze kochane psiaki wiersz, który dawno temu napisałem:

Mirosław Antoni Glazik (M.A.G.)

CO TO KOCHAĆ

może kochać
to zbierać ciepłą rączką dziecka
zeszłoroczne kasztany
chować w kieszonce niepamięci
suche liście klonu
długo chodzić zatrzymywać się
powracać
od szkoły do kapliczki
liczyć dziurawe dachy ze słomy
szukać Słońca za burą chmurą
i drażnić kruchą słomką odwagi
rudego kundla za płotem

może kochać
to chodzić zatrzymywać się
powracać

To było naprawdę dawno. Gdzie? Na pewno w Nakonowie. 
Dzisiaj dodałem poniższe zdjęcie: