Ksiądz Proboszcz wśród naszych psiaków (kolęda)

„Witamy, Cię witamy, Nasz Gościu Drogi!
Przyszedłeś odwiedzić nasze niskie progi.
Wielkie nam wesele sprawisz,
jeśli nasz dom nam pobłogosławisz,
Będziemy weseli,
Jak w niebie Anieli!

Kolęda to popularne w Polsce określenie wizyty duszpasterskiej proboszcza lub osoby go reprezentującej (np. wikariusza) w domach parafian. Ostatnio zmienialiśmy, ze względu na nasze psiaki, miejsce zamieszkania. W nowym siedlisku  w nowej parafii trafił nam się Ksiądz Proboszcz, którego od razu polubiliśmy i wygłaszający mądre, wyrażone prostym, ewangelicznym językiem, ale piękną polszczyzną – kazania. Ponadto kilka tygodni temu, gdy przed Bożym Narodzeniem odwiedziłem księdza, poznałem również jego sunię, owczarka niemieckiego, przypominającą naszą Zoję. Ksiądz też lubi psy.

Dzisiaj zaprosiliśmy Księdza Proboszcza w terminie indywidualnym, bo kolędowanie odbywało się w godzinach, kiedy byliśmy z Małgosią w pracy. Pojechałem po księdza na plebanię. Od rana przygotowywaliśmy się do tej wizyty. Domem zajmowała się Małgosia, a ja – porządkowałem obejście.

Ksiądz poznałem nasze adoptowane psy, bo „owieczki” – już znał. Czaruś bardzo księdza polubił. Usiadł przy nim i nie pozwalał  się zabrać od gościa. Borys trochę poszczekał, ale po chwili już radośnie merdał ogonem. Lady Elza łasiła się i domagała się pieszczot. Przywitał się Proboszczunio z naszą odnalezioną Zoją.

Podczas rozmowy przy stole Czaruś uważnie obserwował naszego Proboszcza, a Pyśka usadowiła się na kanapie naprzeciwko stołu i swoim zwyczajem wpatrywała się w nas i w gościa. Na chwilę podeszła do naszego duszpasterza, dała się pogłaskać po łebku i wróciła na swoje miejsce. Po półtorej godzinie odwiozłem księdza na plebanię. Cieszyliśmy się z tej obecności Księdza Proboszcza wśród naszych psiaków. Pierwszą kolędę w Wilkowsku mamy za sobą.