Słońce i księżyc na niebie a jastrząb w siedlisku

Przyznaję się. Ostro wczoraj pracowałem w siedlisku. Małgosia rano wyjechała załatwiać swoje i nasze sprawy, a ja zajmowałem się gospodarstwem i pisaniem. Od 8:30 do 14:30 – na przemian pisanie i gospodarowanie. To jest to! 
Wychodziłem na podwórku nakarmić zwierzęta i powymieniać im wodę oraz pobawić się z nimi, a potem kartka i długopis, a raczej stukanie w klawiaturę komputera, przeglądanie fotografii i powstawały nowe notki, wiersze i opowieści. Praca intensywna do bólu pleców i pieczenia oczu, potem wyjście na mróz do piesków, kur i czeredy wróbli radośnie pląsający w stodole i kurniku, bo tam znajdują ziarna pszenicy i okruchy zeschniętego chleba. Praca artystyczna oraz gospodarowanie i czekanie na Jej powrót …

Potem wspólny posiłek i wyjazd do Przedcza po zamówione pożywienie, bo rano dziewczęta ze sklepu w Przedczu zadzwoniły do Małgosi, że mają dla naszych psiaków zamówione skwarki. Żeby zdążyć przed zamknięciem sklepu mięsnego, musieliśmy wyruszyć zaraz po obiedzie. Dojechaliśmy do głównej drogi Chodecz – Przedecz. Podziwialiśmy przepiękny krajobraz pogranicza Kujaw i Wielkopolski. Prosto w oczy świeciło nam wielkie słońce. Było mroźnie i wietrznie. Ślisko tylko nad drogach bocznych. Trzeba było uważać na pojazdy nadjeżdżające z naprzeciwka. W pewnym momencie zobaczyliśmy niebezpiecznie blisko nieoświetloną przyczepę ciągnika. Trzeba było uważać, bo słońce oślepiało...

Poczyniliśmy zakupy i wracamy do Wilkowiska bliższą i krótszą droga, a na dodatek jeszcze bardziej malowniczą.  W Przedczu byliśmy kilkanaście minut, ale to wystarczyło, aby na niebie zamiast wielkiego słońca pojawił się ogromny księżyc. To niesamowicie szybkie przejście jeszcze w ciągu dnia z fazy Słońca w fazę Księżyca.

Gdy wróciliśmy do siedliska, zobaczyłem gołębia Pocztusia, stojącego w otworze wejściowym do kurnika. Zdziwiłem się, ale też ucieszyłem się, bo tam przecież mógł się najeść i napić w dobrym towarzystwie pięknego koguta i sześciu kur. Nagle poderwał się i krótkim,  niewysokim lotem nad podwórkiem przemieścił się do gołębnika. Wtedy zrozumiałem, o co mu chodziło. Na drzewie, za murem, po drugiej stronie podwórka, naprzeciwko gołębnika siedział jastrząb, który zaskrzeczał, momentalnie opuścił gałąź i przeleciał koło gołębnika w kierunku łąk. O rany! Pocztuś był w niebezpieczeństwie! 
Opowiedziałem o tym Małgosi, który w tym czasie już przygotowywała karmę dla naszych psiaków. Ten gołąb nie ocalał przypadkiem jako jedyny z licznego, jeszcze przed naszym przybyciem, stada. Jest mądry i sprytny. Jastrząb czatował na niego, a on sobie siedział w kurniku, a jak nas zobaczył uznał, że trzeba wrócić do gołębnika. Gdybym w tym czasie nie wszedł na podwórku, to pewnie nastąpiłby atak jastrzębia na gołębia. Trochę popsułem polowanie temu drapieżnikowi. No i dobrze!

Słońce i księżyc na niebie a jastrząb w siedlisku ….